جایگاه وکلای دادگستری در جامعه قانونمند

 ویژگیهای «شغل آزاد» را از نامش می توان دریافت . شغل آزاد چنان حرفه ای است که به دولت و قوای عمومی وابسته نیست . صاحب آن از خزانه و بیت المال چیزی نمی گیرد . اما البته به پرداخت مالیات و همه حقوق دیوانی و دولتی مکلف است . معاش و گذران زندگی اش از قبل مشتریان و مراجعانی است که او را برای خرید کالا یا خدمت بر می گزینند . بنابراین ظاهراً دارنده «شغل آزاد» می تواند هر وقت دلش بخواهد مغازه یا محل کارش را تعطیل کند و تا هر زمانی که مایل باشد کار را آغاز نکند . در عین حال این فرد مسئولیتی جز تحویل کالا به مشتری یا انجام کاری که از او خواسته است ندارد و رابطه او با مشتری- صرفنظر از جنبه های عقیدتی و اعتقادی- صرفاً یک رابطه مادی است .

هر چند استقلال کانون وکلا با تصویب قانون نحوه اخذ پروانه وکالت به جهات مختلف مخدوش شد و هر چند تصویب ماده صد و هشتاد و هفت قانون برنامه سوم توسعه عملاً این نهاد مستقل را در معرض اضمحلال قرار داد و هر چند آئین نامۀ اجرائیِ فراتر از قانونِ لایحۀ استقلال بر آن است که تیر خلاص را بر پیکر مجروح این نهاد دیرپا بزند و هر چند هر از چند گاهی کسانی – داسته یا ندانسته – تیرهای تهمت و بهتان را به سویش رها می کنند ، اما این شیر زخمی - به همت اعضایش – هنوز پیکر سنگینش رابر پاهای لرزانش ایستاده نگه داشته و می غرّد و حرکات دستانش که معاندین و دشمنان را تهدید می کند برای ایشان خوفناک و ترساننده است .