◻️هرگز اجازه ندهیم در حضور ما به همکارمان توهین شود . چه از سوی موکل ما و چه از طرف مقام قضایی و چه از جانب افراد دیگر .
♦️چون نوعاً محل این برخوردها دادگاهها و دادسراهاست ، حرمت وکیل و وکالت نزد مقامات قضایی مخدوش می شود و وکیلی که محرک چنین حرکتی بوده مآلاً از این هتک حرمت برکنار نخواهد ماند .
♦️ اینکه عوام احساس کنند به وکیل دادگستری هم می توان تعرض و توهین کرد، به ضرر همه وکلا است منجمله کسی که محرک چنین حرکتی بوده . ◻️ اینکه موکلِ یک وکیل جرأت چنین حرکتی را به خود بدهد ، لاجرم به ضعف و عدم توانایی وکیلش تعبیر خواهد شد و این در تحلیل نهایی به صرفه و صلاح محرّک این اقدام نیست .
♦️حق این است که وکلا، در عین نهایت جدّیت و سختگیری در دفاع از حقوق موکل، آنجا که مسأله روابط شخصی با همکاران مطرح می شود، حداکثر احترام را برای همکاران خویش قائل شوند و حتی در این مورد- علی الخصوص در دادگاهها و مراجع قضائی و انظار مردم- راه اغراق و غلوّ را بپیمایند . ◻️اجازه ندهیم عوام (یا خواص) با مستثنی کردن ما (که: «بلانسبت شما» یا «همه مثل شما نیستند») به همکاران ما (هر چند روش و منش ایشان مورد پسند ما نباشد) حمله یا توهین کنند .
♦️ بدیهی است رعایت این امور به هیچ وجه با وجوب برخورد با افرادی که عملشان آبروی جامعه وکالت را مهتوک می کند، مانعه الجمع نیست .
