ظاهرا اینکه هر از چندگاهی چیزی گفته یا رویدادی حادث شود که تن خانمها را بلرزاند امری عادی شده است. درعین حال باید به خانم‌های ایرانی آفرین گفت که با وجود همه اینها در تمام صحنه‌ها حضور دارند و در بسیاری عرصه‌ها گوی سبقت را از مردان می‌ربایند. قربانی تجاوزهای به عنف که اخیرا صورت گرفته – یا افشا شده است – خانمها هستند و ماجراها چنان بود که شنیدن شرح آنها این فرضیه را که «مدار حرکت همه امور عالم در راستای بهتر شدن است و خلق و خوی انسان‌ها هم از این قاعده کلی مستثنا نیست» را در معرض شک و تردید قرار می‌دهد و حتی انسان را از انسان‌بودنش شرمنده می‌کند. زیرا در «زیست‌شناسی جانوری» موارد مشابه را در مورد هیچ حیوانی مشاهده نمی‌کنیم. در این گیرودار و پس از آنکه محرومیت خانمها از ورود به برخی رشته‌های دانشگاهی مطرح شد، ناگهان با این گفتار و فرضیه عجیب از قول یکی از بزرگواران مواجه شدیم که: «اگر تحصیل به عنوان یک نقطه کمال برای دختران در نظر گرفته شود این ایرادی ندارد اما نکته اینجاست که همزمان با ادامه تحصیل زنان، میل به اشتغال در آنان ایجاد می‌شود و به جایگاه خانواده آسیب می‌زند...»! این فرموده مکمل ماجرای منع ورود به برخی رشته‌هاست که در مورد آن بحث خواهیم کرد. اما علاوه بر آن طی زمان چیزهای دیگری نیز مطرح شده که در خور بحث و بررسی است. بهتر است پیش از ورود به قضیه به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مراجعه کنیم: در مقدمه قانون اساسی زیر عنوان «زنان در قانون اساسی» می‌خوانیم: «در ایجاد بنیادهای اجتماعی اسلامی، نیروهای انسانی که تاکنون در خدمت استثمار همه‌جانبه خارجی بودند، هویت اصلی و حقوق انسانی خود را بازمی‌یابند و در این بازیابی طبیعی است که زنان به دلیل ستم بیشتری که تاکنون از نظام طاغوتی متحمل شده‌اند، استیفای حقوق آنان بیشتر خواهد بود» زن از حالت «شی بودن» یا «ابزار کار بودن» در خدمت اشاعه مصرف‌زدگی و استثمار، خارج شده و ضمن بازیافتن وظیفه خطیر و پرارج مادری در پرورش انسان‌های مکتبی پیش‌آهنگ و هم‌رزم مردان در میدان‌های فعال حیات می‌باشد و در نتیجه پذیرای مسوولیتی خطیرتر و در دیدگاه اسلامی برخوردار از ارزش و کرامتی والاتر خواهد بود.» اصل سوم قانون اساسی مقرر داشته است: دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است برای نیل به اهداف مذکور در اصل دوم، همه امکانات خود را برای امور زیر به کار برد: ۱ -... . ۲ -... . ۳ – آموزش و پرورش و تربیت‌بدنی رایگان برای همه، در تمام سطوح و تسهیل و تعمیم آموزش عالی ۹ -... . رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه در تمام زمینه‌های مادی و معنوی ۱۴ – تامین حقوق همه‌جانبه افراد از زن و مرد و ایجاد امنیت قضایی عادلانه برای همه و تساوی عموم در برابر قانون» اصل ۱۹ قانون اساسی، می‌فرماید: مردم ایران از هر قوم و قبیله که باشند از حقوق مساوی برخوردارند و رنگ و نژاد و زبان و مانند اینها سبب امتیاز نخواهد بود» و قانون‌گذار در اصل بیستم همه افراد ملت ایران را اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار داده و در اصل بیست و یکم دولت را موظف کرده حقوق زن را در تمام جهات با رعایت موازین اسلامی تضمین کند و امور زیر را انجام دهد: ایجاد زمینه‌های مساعد برای رشد شخصیت زن و احیای حقوق مادی و معنوی او... بالاخره اصل بیست و هشتم قانون اساسی اشعار می‌دارد: «هرکس حق دارد شغلی را که بدان مایل است و مخالف اسلام و مسایل عمومی و حقوق دیگران نیست، برگزیند.» تردیدی نیست که خانم‌های ایرانی در این سی و چند سال''... وظیفه خطیر و پرارج مادری...'' خود را «در پرورش انسان‌های مکتبی پیش‌آهنگ... » خوب انجام داده‌اند و «هم‌رزم مردان در میدان‌های فعال حیات...» بوده‌اند. صحت این مدعا را در پرورش پسرانی که در میدان جنگ حماسه‌ها آفریدند و به مدارج علمی والا رسیدند و دخترانی که بیش از ۶۰ درصد صندلی‌های دانشگاه‌ها را اشغال کرده‌اند و نقشی که در پشتیبانی از رزمندگان جبهه‌ها ایفا کردند می‌توان یافت، در عین حال می‌پذیریم که «استفاده ابزاری از ایشان نمی‌شود» و «شی» نیستند، به مقام معاونت وزیر و حتی وزارت رسیده‌اند و تا این زمان امکان راه‌یابی به دانشگاه‌ها را در شرایط مساوی داشته‌اند. البته با توجه به اینکه اثبات شی نفی ما عدا نمی‌کند.نمی توان گفت در گذشته ها اکثریت قریب به اتفاق خانمها اینگونه نبوده اند. ماجرای ماده «۱۱۳۳» و اینکه مرد می‌تواند هر وقت که بخواهد زن خود را طلاق دهد. همیشه مطرح و موجب انتقاد و شکایت خانمها بوده است. به اینکه در قانون حمایت خانواده سابق برای تعدیل این ماده چه تدابیری اندیشیده شده بود، کاری نداریم.
